In de tweede helft van de jaren zestig stonden in Duitsland en België in totaal 29 scholen voor kinderen van Nederlandse militairen die daar voor kortere of langere tijd gestationeerd waren. Onze school was de eerste en ging op 4 januari 1956 met twaalf leerlingen van start in twee lokalen van de Engelse St. Andrews School. Het grootste aantal leerlingen dat de eerste vijf jaar de school bezocht was 54. Zo trof ik het schooltje bij mijn benoeming in 1963 aan en tot vandaag herinner ik me nog voor en achternaam van een aantal kinderen van dat jaar en zie ik hun gezichten en gedragingen nog voor me.
Dat veranderde in de tweede helft van de zestiger jaren toen het leerlingenaantal verder groeide tot bijna 100 en we naar de nieuwbouw in Tetelrath moesten verhuizen. Parallel met de groei van het aantal scholen in Duitsland was ook de organisatie op alle niveaus verbeterd. Concreet voor onze school betekende dat een goede screening van nieuwe leerkrachten waardoor teleurstellingen van minder geschikte leerkrachten vermeden werden. Het resultaat voor onze school was een haast idyllische toestand gedurende de volgende dertig jaar met het accent op goed onderwijs door alle leerkrachten voor alle leerlingen. Overigens gaat deze constatering voor rekening van de directeur van de school en niet per se voor alle leerlingen en hun ouders. Wie waren onze leerkrachten en waar zijn ze gebleven (artikel "Kleine chronologie...")? Daarnaast heb ik een overzichtje gemaakt (artikel "Ik was erbij...") met checklist die ieder voor zichzelf kan aanvullen. Veel succes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten