Herinnering: Onze school - mijn school

Vanaf midden 1950 kwamen in Duitsland scholen voor kinderen van Nederlandse militairen die daar met hun gezinnen geplaatst waren. Ook in Rheindahlen, waar in 1956 de eerste 15 leerlingen les kregen van twee leerkrachten en daarmee de eerste van de 29 scholen was, die in de loop van de volgende jaren op diverse locaties in Noord-Duitsland ontstonden. Aanvankelijk nog zonder eigen schoolgebouw en gevestigd in de vleugel van een Engelse school die toen – en nu nog – Sint Andrewsschool heette.

De eerste

De leerlingen van toen zullen zich zeker nog herinneren aan gezamenlijke feesten als kerstviering en sportdagen, met de Belgische school als derde partner. Zeker zullen ze ook de dikke witte streep midden over de speelplaats niet zijn vergeten waar de Engelse school zo aan hechtte en die in de pauze de scheidslijn vormde tussen kinderen van twee naties, die bij elkaar niet mochten komen en bij overtreding meer dan eens tot botsing van twee culturen leidde. De komst van een derde leerkracht maakte uitbreiding nodig met twee dependances in de Schotse kerk en het protestantse kerkje van de Nederlandse dominee ten Boom. De school telde toen 54 leerlingen. In 1965 kregen we eindelijk een eigen gebouw in het dorpje Tetelrath.

Op de helling

Sindsdien heette de school “De Lochtenberg”, naar de helling waarop zij gebouwd was.Een jaar eerder ontstond aan de rand van Tetelrath een nieuwe woonwijk. De Nederlandse gezinnen die tot dan verspreid over het hoofdkwartier hadden gewoond, vormden nu de grootste Nederlandse “Siedlung” met de school als middelpunt. De meeste leerlingen woonden nu in Tetelrath en daarmee praktisch naast de school. Voor de overige leerlingen, die in Gerkerath, Beeck en Wegberg woonden, werd de schoolweg nog langer. Zij moesten gebruik maken van de schoolbus. Met de oprichting van een kleuterschool en de integratie daarvan met de lagere school tot een basisschool in 1973 werd het prefab schoolgebouw met toen het maximale aantal leerlingen van 130 te klein. Een verhuizing van de onderbouw ( groep 1 - 4 ) naar een leegstaand Duits schoolgebouw in Rickelrath werd noodzakelijk.

Aan de bosrand

Na een uitbreiding in Rickelrath met enkele klaslokalen en een speellokaal in 1980 werden onderbouw en bovenbouw weer verenigd.
Tot 2000. In dat jaar was de laatste verhuizing en wel naar het plaatsje Hückelhoven, dicht bij het Awacs vliegveld Geilenkirchen. Ook kreeg de school een nieuwe naam en heet nu “De Meander”.

De laatste

Lang zal deze naam niet blijven bestaan, want gelijktijdig met de opheffing van het hoofdkwartier in Rheindahlen in 2010 zal ook het definitieve einde komen van “onze” school, die ons toch in herinnering zal blijven als “De Lochtenberg”.