Update

Jo Pennings, wakker worden!

Sorry mensen, dat ik jullie vanmorgen met mijn eigen wake-up call verras. Vannacht heb ik gedroomd. Ik was weer 10 jaar ouder geworden… en het klopte nog ook. Tien jaar na onze reünie in Rheindahlen en zelfs twintig jaar na mijn onvergetelijk afscheid van “onze school”.

Het is een korte nacht geworden: heel veel herinneringen kwamen weer langs. De Engels / Nederlandse St. Andrewsschool, Tetelrath, Rickelrath, Big House, schoolkampen op de Spar, het bezoek aan paleis Soestdijk enz. enz. In mijn verhalen op ‘Schoolbank.nl’ begon ik daar over te schrijven. Daarna kwamen nieuwe verhalen op de reünie-website. Ze staan er nog steeds, zoals je ziet. Contacten zijn gebleven, al zijn die wat minder intensief geworden. Natuurlijk speelt mijn leeftijd daarbij ook een rol, en ook onze kleindochters Anna en Julia die veel aandacht kregen/krijgen van hun opa en oma.

En toen kwam kerstmis 2018. Onder de kerstboom herinnerden Roy en Holger mij er nog eens aan dat ik 25 december 1936 geboren was, een wereldoorlog had meegemaakt en het - bijna 75 jaar later – tijd werd om mijn herinneringen vanaf mijn jongste jeugd tot aan mijn pensionering eens op papier te zetten. Verzet hielp niet en dus ben ik er in het nieuwe jaar – het afgelopen jaar – aan begonnen. Precies een jaar later lag ‘het boekje’ onder de kerstboom: 85 verhalen, 500 handgeschreven bladzijden en een heleboel foto’s. Ja, wat doe je voor je nieuwsgierig nageslacht?! Maar ik moet zeggen dat ik het met plezier heb gedaan. De oorlog, die ik me nog met 16 verhalen herinnerde, de schooltijd, de militaire diensttijd als Huzaar op de Centuriontank, vrienden en vriendinnen, mijn lieve vrouw die ik in Mönchengladbach ‘ontdekte’ en heel veel school. Ook enkele mindere momenten, zoals het overlijden van juf Ria Gaspers, kleuterleidster Rita Aben en meneer Hendriks, de architect van alle schoolfeesten.

Langzamerhand wordt ook de correspondentie met mijn oud-leerlingen minder. Heel begrijpelijk, want voor jullie is de tijd ook niet stil blijven staan met studie, werk, gezin en kinderen. En misschien is er in de laatste maand nog een ramp bijgekomen, corona, die nu ieders aandacht vraagt.

Beste oud-leerlingen, ouder en nog ouder… Ik wens jullie heel veel geluk en sterkte om door deze tijd te komen en dat het jullie dan ook verder weer goed mag gaan. Voorlopig doe ik ook nog mee!

Tschüss,

Jo Pennings